In 1976 begonnen de Turkse gebroeders Alcı, die ook het eerste Turkse restaurant in Gent runden, op vraag van de gemeenschap met het vertonen van Turkse films. Eerst deden ze dat elke zondag in de buurtcinema’s van de Sleepstraat en de Wondelgemstraat. Vanaf de jaren 70 vonden de filmvoorstellingen plaats in Vooruit, dat daardoor bekend werd als ‘de Turkse Cinema’. De vertoningen werden gehouden op zondag, een in de voormiddag en een in de namiddag.

Voor de meest recente films reden de broers naar Brussel of Duitsland. Net in die periode beleefde de Turkse filmindustrie haar hoogdagen tijdens het zogenoemde Yesilcam-tijdperk. De acteurs Kemal Sunal, Kadir Inanir en Türkan Soray groeiden uit tot echte sterren. Na de Turkse staatsgreep in 1980 gingen Turkse films steeds vaker een politieke boodschap uitdragen, terwijl in Europa de homevideo zijn intrede deed bij migrantengezinnen. In de jaren 80 verdween de Turkse cinema uit Vooruit en uit Gent.

Behalve voor Turkse filmliefhebbers heeft Vooruit ook voor een tweede migrantengroep een bijzondere betekenis. In 1932 werden hier de Spaanse niños ontvangen die op de vlucht waren voor het Franco-regime en in Gent werden ondergebracht. In de theaterzaal van Vooruit werden zij aan hun pleegouders gekoppeld.