Over wonen en migranten is heel wat geschreven. Of het nu gaat over de plaatsen waar ze wonen, het gesegregeerd wonen in zogenaamde ‘getto’s’, hun woonomstandigheden, of over discriminatie op de huisvestingsmarkt: het thema wonen en migratie laat weinigen onberoerd. Net als ‘werk’ is ‘wonen’ iets wat ons allemaal aanbelangt. Iedereen moet ergens wonen, en het is in het wonen dat migranten vaak zichtbaar worden voor de publieke opinie (of soms net onzichtbaar blijven).

Wonen is ook één van die basisbehoeften waaraan meteen na aankomst op een nieuwe plek voldaan moet worden. Eerder nog dan het vinden van een job is het hebben van onderdak een dwingende behoefte voor één ieder die weg van huis is. In wat voor eerste woonplaats een nieuwkomer terechtkomt, hangt af van een heel aantal factoren. Is hij of zij een pionier of iemand die anderen gevolgd is? Gaat het om een migrant die door een werkgever gerekruteerd is, of iemand die op eigen houtje de sprong gewaagd heeft? Bemoeit de overheid zich met de opvang of niet?

Een onderwerp dat altijd al veel stof heeft doen opwaaien is de vraag rond het samenwonen van migranten in dezelfde buurten. Vaak wordt in discussies hierover het woord ‘getto’ gebruikt, een woord dat al lang niet meer beperkt is tot zijn oorspronkelijke betekenis van stadswijk waar joodse burgers sinds de Middeleeuwen verplicht werden samen te wonen. Het heeft ondertussen een veel bredere inhoud gekregen, verwijzend naar een buurt die voor het merendeel bewoond wordt door mensen die tot een bepaalde etnische, religieuze of raciale minderheidsgroep worden gerekend. De begrippen concentratie en segregatie en hun tegenhangers, spreiding en mixité, komen in het debat erg vaak aan bod.

Ook de kwaliteit van de huisvesting waarin migranten terechtkomen is doorheen de recente geschiedenis steeds een punt van discussie geweest. Die migranten die tot de zwakkere sociaal-economische groepen van de samenleving behoren krijgen vaak te maken met ellendige woonomstandigheden.

Tenslotte, en daarmee samenhangend, roept het thema ‘wonen’ ook vragen op over de discriminatie van migranten op de huisvestingsmarkt. Migranten, en dan opnieuw diegenen die zich in een zwakkere sociaal-economische positie bevinden, zijn één van die groepen in de samenleving die steeds te maken krijgen met discriminerende eigenaars en verhuurkantoren, en op bepaalde momenten zelfs met discriminatie op de sociale huisvestingsmarkt en op de koopmarkt.

Jozefien De Bock

bronnen:

• De Bock J. (2013), 'We have made our whole lives here'. Immigration, Settlement and Integration Processes of Mediterranean Immigrants in Ghent, 1960-1980, ongepubliceerde doctoraatsverhandeling European University Institute