Tussen 1985 en 1995 vertrokken hier de rechtstreekse buslijnen tussen Gent en het Turkse stadje Emirdağ. De jaarlijkse vakantie-uittochten van Turks-Gentse gezinnen die per Volkswagen-minibus naar hun thuisland reden, waren sinds de jaren 70 een fenomeen geworden. In de jaren 80 steeg de olieprijs echter zo sterk dat het voordeliger werd om de reis per bus af te leggen.

Twee Gents-Turkse families, Yetimoğlu en Bostanoğlu, richtten een busmaatschappij op die streekgenoten over de beruchte ‘Kara Yol’ (letterlijk ‘de zwarte weg’, de autosnelweg tussen West-Europa en Turkije) naar Midden-Anatolië bracht. Op het hoogtepunt reden er voor beide maatschappijen tien bussen per week naar Emirdağ. In de jaren 90 kwam er een einde aan dit succesverhaal. Door de Joegoslavische oorlog werd de landweg tussen België en Turkije onbruikbaar en vliegreizen raakten steeds meer in zwang.

Behalve Turkse reisden ook Italiaanse, Spaanse en Noord-Afrikaanse Gentenaars vaak jaarlijks terug naar hun thuisland. De Spaanse gastarbeiders kregen daarvoor zelfs steun van de Spaanse overheid via een ‘vakantiefonds voor gastarbeiders’.