Deze kapel werd in 1888 gewijd als Anglicaanse kerk voor de Britse migranten in Gent. Sinds Lieven Bauwens rond 1816 de spinmachine ‘Mule Jenny’ uit Engeland had gesmokkeld, was er in Gent steeds een relatief grote Anglicaanse gemeenschap geweest. Aan het einde van de 19de eeuw richtten zij in het verlaten middeleeuwse Sint-Jansgodshuis een kapel in, gewijd aan ‘Saint John’.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd deze plek populair als trouwkapel voor Amerikaanse en Canadese soldaten die hier met Belgische vrouwen huwden. De meeste van deze ‘oorlogsbruiden’ verlieten na de oorlog Europa om in de Verenigde Staten een nieuw leven te beginnen.

Na de oorlog was de kapel zo zwaar beschadigd dat het gebouw verlaten werd. In 1971 was er sprake van het vervallen gebouw te schenken aan de islamitische gastarbeiders van Gent, zodat ze er een moskee van konden maken. Uiteindelijk ging dit plan niet door en vestigde er zich een antiekhandelaar in de kapel.

Zelfs zonder eigen kerkgebouw bestaat de Anglicaanse parochie in Gent nog steeds. Sinds de jaren 90 verwelkomt ze ook heel wat vluchtelingen uit Nigeria en Ghana, Liberia en Zuid-Afrika onder haar parochianen, naast buitenlandse studenten en professoren.